Luke 9
ព្រះយេស៊ូចាត់សាវកទាំងដប់ពីរ
1កាលបានហៅសាវកទាំងដប់ពីរជុំគ្នាហើយព្រះអង្គបានប្រទានឲ្យពួកគេមានឫទ្ធានុភាពនិងសិទ្ធិអំណាចលើពួកអារក្សទាំងអស់ព្រមទាំងប្រោសជំងឺផ្សេងៗឲ្យបានជា 2ហើយព្រះអង្គក៏ចាត់ពួកគេឲ្យចេញទៅប្រកាសអំពីនគរព្រះជាម្ចាស់និងប្រោសពួកអ្នកជំងឺឲ្យបានជា។ 3ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ពេលធ្វើដំណើរកុំយកអ្វីទៅជាមួយឲ្យសោះទោះជាឈើច្រត់ថង់យាមនំប៉័ងឬប្រាក់ក្ដីហើយម្នាក់ៗមិនត្រូវមានអាវពីរបន្លាស់ទេ។ 4ផ្ទះណាក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាបានចូលចូរស្នាក់នៅផ្ទះនោះរហូតដល់អ្នករាល់គ្នាចេញពីទីនោះ 5ចំពោះអស់អ្នកដែលមិនទទួលអ្នករាល់គ្នាពេលចេញពីក្រុងនោះចូររលាស់ធូលីដីពីជើងរបស់អ្នករាល់គ្នាចុះដើម្បីទុកជាទីបន្ទាល់ដល់ពួកគេ» 6ពួកគេក៏ចេញទៅនិងបានធ្វើដំណើរពីភូមិមួយទៅភូមិមួយប្រកាសដំណឹងល្អនិងប្រោសជំងឺនៅគ្រប់ទីកន្លែងឲ្យបានជា។ស្ដេចហេរ៉ូឌចង់ជួបព្រះយេស៊ូ
7កាលហេរ៉ូឌជាស្ដេចត្រាញ់បានឮអំពីហេតុការណ៍ទាំងឡាយដែលបានកើតឡើងស្ដេចក៏គិតមិនយល់ព្រោះមានអ្នកខ្លះនិយាយថាលោកយ៉ូហានត្រូវបានប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ 8អ្នកខ្លះទៀតថាលោកអេលីយ៉ាបានលេចមកប៉ុន្ដែពួកអ្នកឯទៀតថាមានអ្នកនាំព្រះបន្ទូលម្នាក់នៅជំនាន់មុនបានរស់ឡើងវិញ។ 9រីឯស្ដេចហេរ៉ូឌវិញបានមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំបានកាត់កលោកយ៉ូហានហើយចុះតើម្នាក់នេះជាអ្នកណាបានជាខ្ញុំឮហេតុការណ៍អំពីគាត់យ៉ាងដូច្នេះ?» ស្ដេចក៏ចង់ជួបព្រះអង្គ។ព្រះយេស៊ូប្រទានអាហារមនុស្សប្រាំពាន់នាក់
10ពេលពួកសាវកបានត្រលប់មកវិញហើយក៏រៀបរាប់ប្រាប់ព្រះអង្គអំពីអ្វីៗដែលពួកគេបានធ្វើហើយព្រះអង្គក៏នាំពួកគេចេញទៅដោយឡែកទៅក្រុងមួយឈ្មោះបេតសៃដា។ 11ប៉ុន្ដែពេលបណ្ដាជនបានដឹងក៏ទៅតាមព្រះអង្គហើយព្រះអង្គបានស្វាគមន៍ពួកគេនិងមានបន្ទូលទៅពួកគេអំពីនគរព្រះជាម្ចាស់ព្រមទាំងបានប្រោសអស់អ្នកដែលត្រូវការប្រោសឲ្យជាឲ្យបានជាដែរ។ 12នៅពេលថ្ងៃចាប់ផ្ដើមជ្រេសាវកទាំងដប់ពីរបានចូលមកជិតទូលព្រះអង្គថា៖ «សូមរំសាយបណ្ដាជនឲ្យទៅស្រុកភូមិនិងស្រែចម្ការនៅជុំវិញដើម្បីឲ្យពួកគេរកម្ហូបអាហារនិងកន្លែងស្នាក់នៅដ្បិតកន្លែងនេះនៅដាច់ពីគេ»។ 13ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាឲ្យអាហារពួកគេបរិភោគផង» ប៉ុន្ដែពួកគេបានទូលវិញថា៖ «យើងមានតែនំប៉័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីរកន្ទុយប៉ុណ្ណោះលុះត្រាតែយើងទៅទិញអាហារសម្រាប់ប្រជាជនទាំងនេះ» 14ព្រោះមានមនុស្សប្រុសប្រហែលប្រាំពាន់នាក់។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកសិស្សព្រះអង្គថា៖ «ចូរឲ្យពួកគេអង្គុយជាក្រុមៗក្នុងមួយក្រុមហាសិបនាក់ចុះ»។ 15ពួកគេក៏បានធ្វើដូច្នោះហើយមនុស្សទាំងអស់ក៏អង្គុយចុះ។ 16កាលព្រះអង្គបានយកនំប៉័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីរកន្ទុយនោះមកក៏ងើយមើលទៅស្ថានសួគ៌ទាំងអរព្រះគុណសម្រាប់អាហារទាំងនោះរួចកាច់ឲ្យទៅពួកសិស្សដើម្បីរៀបចំនៅមុខបណ្ដាជន។ 17ពួកគេក៏បានបរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់គ្រប់ៗគ្នាហើយគេប្រមូលចំណិតនំប៉័ងនៅសល់បានដប់ពីរកន្ដ្រក។លោកពេត្រុសប្រកាសថាព្រះយេស៊ូជាព្រះមែស៊ី
18នៅពេលមួយកាលព្រះអង្គកំពុងអធិស្ឋាននៅដាច់ដោយឡែកហើយពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គបាននៅជាមួយព្រះអង្គព្រះអង្គបានមានបន្ទូលសួរពួកគេថា៖ «តើបណ្ដាជននិយាយថាខ្ញុំជាអ្នកណា?» 19ពួកគេក៏ទូលឆ្លើយថា៖ «ជាលោកយ៉ូហានអ្នកធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកប៉ុន្ដែអ្នកឯទៀតថាជាលោកអេលីយ៉ាហើយអ្នកផ្សេងទៀតថាជាអ្នកនាំព្រះបន្ទូលម្នាក់នៅជំនាន់មុនដែលបានរស់ឡើងវិញ»។ 20ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចុះអ្នករាល់គ្នាវិញថាខ្ញុំជាអ្នកណាដែរ?» លោកពេត្រុសទូលឆ្លើយថា៖ «លោកជាព្រះគ្រិស្ដរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។ព្រះយេស៊ូប្រាប់ឲ្យដឹងជាមុនអំពីការ សោយទិវង្គត និងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ
21ប៉ុន្ដែព្រះអង្គបានព្រមានពួកគេដោយបង្គាប់មិនឲ្យប្រាប់អ្នកណាម្នាក់ពីការនេះទេ 22ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា៖ «កូនមនុស្សត្រូវតែទទួលរងទុក្ខជាច្រើនត្រូវពួកចាស់ទុំពួកសម្ដេចសង្ឃនិងពួកគ្រូវិន័យជំទាស់និងសម្លាប់ហើយលោកនឹងរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី»។អ្នកដែលអាចធ្វើជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ
23ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅគេទាំងអស់គ្នាថា៖ «បើអ្នកណាចង់មកតាមខ្ញុំអ្នកនោះត្រូវលះបង់ខ្លួនឯងលីឈើឆ្កាងរបស់ខ្លួនរាល់ថ្ងៃមកតាមខ្ញុំចុះ 24ដ្បិតអ្នកណាដែលចង់រក្សាជីវិតខ្លួនអ្នកនោះនឹងបាត់ជីវិតទៅប៉ុន្ដែអ្នកណាដែលបាត់ជីវិតខ្លួនដោយព្រោះខ្ញុំអ្នកនោះនឹងបានជីវិតវិញ។ 25បើមនុស្សម្នាក់ទទួលបានពិភពលោកទាំងមូលតែត្រូវវិនាសឬបាត់បង់ជីវិតខ្លួនតើមានប្រយោជន៍អ្វី? 26ដ្បិតអ្នកណាខ្មាសគេដោយសារខ្ញុំនិងពាក្យរបស់ខ្ញុំកូនមនុស្សនឹងខ្មាសដោយសារអ្នកនោះវិញនៅពេលដែលលោកមកនៅក្នុងសិរីរុងរឿងរបស់លោកនិងរបស់ព្រះវរបិតាព្រមទាំងពួកទេវតាបរិសុទ្ធ។ 27ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថាមានអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមពួកអ្នកកំពុងឈរនៅទីនេះនឹងមិនស្គាល់សេចក្ដីស្លាប់ឡើយលុះត្រាតែឃើញនគរព្រះជាម្ចាស់»។សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេស៊ូ
28ប្រហែលជាប្រាំបីថ្ងៃក្រោយពីបានមានបន្ទូលអំពីសេចក្ដីទាំងនេះព្រះអង្គបាននាំលោកពេត្រុសលោកយ៉ូហាននិងលោកយ៉ាកុបឡើងទៅលើភ្នំជាមួយដើម្បីអធិស្ឋាន។ 29ពេលព្រះអង្គកំពុងអធិស្ឋានព្រះភក្ដ្ររបស់ព្រះអង្គក៏ផ្លាស់ប្រែអាវរបស់ព្រះអង្គប្រែជាសភ្លឺចាំង 30ហើយមើល៍មានបុរសពីរនាក់កំពុងសន្ទនាជាមួយព្រះអង្គគឺជាលោកម៉ូសេនិងលោកអេលីយ៉ា 31ដែលបានលេចមកក្នុងសិរីរុងរឿងទាំងនិយាយពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះអង្គដែលនឹងត្រូវសម្រេចនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ 32លោកពេត្រុសនិងពួកអ្នកនៅជាមួយគាត់បានងងុយដេកយ៉ាងខ្លាំងប៉ុន្ដែកាលពួកគេភ្ញាក់ឡើងក៏ឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គនិងបុរសពីរនាក់ដែលកំពុងឈរជាមួយព្រះអង្គ។ 33កាលអ្នកទាំងពីរនោះចាកចេញពីព្រះអង្គទៅលោកពេត្រុសបានទូលទៅព្រះយេស៊ូថា៖ «លោកគ្រូជាការល្អណាស់ដែលយើងបាននៅទីនេះសូមឲ្យយើងធ្វើរោងបីទៅគឺមួយសម្រាប់លោកមួយសម្រាប់លោកម៉ូសេនិងមួយទៀតសម្រាប់លោកអេលីយ៉ា» ប៉ុន្ដែគាត់មិនដឹងអំពីអ្វីដែលគាត់កំពុងនិយាយឡើយ។ 34ពេលគាត់កំពុងទូលពីសេចក្ដីទាំងនេះមានពពកលេចមកគ្របបាំងពួកគេហើយពួកគេភ័យខ្លាចនៅពេលចូលទៅក្នុងពពកនោះ។ 35រួចមានសំឡេងចេញពីពពកមកថា៖ «នេះជាបុត្ររបស់យើងដែលយើងបានជ្រើសរើសចូរស្ដាប់តាមព្រះអង្គចុះ!» 36ក្រោយមានសំឡេងនោះឃើញតែព្រះយេស៊ូមួយអង្គប៉ុណ្ណោះហើយពួកគេក៏ស្ងាត់មាត់រួចនៅគ្រានោះពួកគេមិនបានប្រាប់អ្វីដល់អ្នកណាម្នាក់ឡើយអំពីហេតុការណ៍ដែលពួកគេបានឃើញ។ព្រះយេស៊ូបណ្ដេញអារក្សចេញពីក្មេងប្រុស
37ថ្ងៃបន្ទាប់ពេលពួកគេចុះពីភ្នំមកបណ្ដាជនច្រើនកុះករបានមកជួបព្រះអង្គ 38ហើយមើល៍មានបុរសម្នាក់ស្រែកពីក្នុងចំណោមបណ្ដាជនមកថា៖ «លោកគ្រូអើយ! ខ្ញុំសូមអង្វរសូមមើលកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំផងព្រោះវាជាកូនតែមួយរបស់ខ្ញុំ 39ដ្បិតមានវិញ្ញាណមួយចូលក្នុងវាហើយស្រែកឡើងភ្លាមរួចផ្ដួលកូនខ្ញុំឲ្យដួលប្រកាច់ប្រកិនបែកពពុះមាត់ហើយវាញាំញីកូនរបស់ខ្ញុំមិនងាយចេញឡើយ។ 40ខ្ញុំបានអង្វរពួកសិស្សរបស់លោកឲ្យពួកគេបណ្ដេញវិញ្ញាណនោះចេញដែរប៉ុន្ដែពួកគេមិនអាចធ្វើបានសោះ»។ 41ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «ឱជំនាន់មនុស្សគ្មានជំនឿនិងមានចិត្ដវៀចអើយ! តើឲ្យខ្ញុំនៅជាមួយអ្នករាល់គ្នាដល់ពេលណា? តើឲ្យខ្ញុំទ្រាំនឹងអ្នករាល់គ្នាដល់ពេលណា? ចូរនាំកូនប្រុសរបស់អ្នកមកទីនេះ!»។ 42ពេលកូននោះកំពុងចូលមកជិតនៅឡើយអារក្សបានធ្វើឲ្យដួលប្រកាច់ប្រកិនហើយព្រះយេស៊ូក៏បន្ទោសដល់វិញ្ញាណអាក្រក់នោះទាំងប្រោសក្មេងនោះឲ្យបានជារួចប្រគល់ឲ្យទៅឪពុករបស់វាវិញ។ព្រះយេស៊ូប្រាប់ឲ្យដឹងជាមុនម្ដងទៀតអំពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះអង្គ
43មនុស្សទាំងអស់បាននឹកអស្ចារ្យចំពោះអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយកាលមនុស្សទាំងអស់កំពុងស្ងើចសរសើរចំពោះការទាំងឡាយដែលព្រះយេស៊ូបានធ្វើនោះព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅពួកសិស្សព្រះអង្គថា៖ 44«ចូរអ្នករាល់គ្នាផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់ពាក្យទាំងនេះចុះ! ដ្បិតកូនមនុស្សនឹងត្រូវគេប្រគល់ទៅក្នុងដៃរបស់មនុស្ស»។ 45តែពួកគេមិនយល់ព្រះបន្ទូលនេះទេដ្បិតត្រូវបានលាក់បាំងពីពួកគេដើម្បីមិនឲ្យយល់ពីសេចក្ដីនេះហើយពួកគេក៏មិនហ៊ានទូលសួរព្រះអង្គអំពីព្រះបន្ទូលនេះដែរ។អ្នកធំជាងគេនៅនគរព្រះជាម្ចាស់
46មានការប្រកែកគ្នាកើតឡើងក្នុងចំណោមពួកសិស្សគឺថាតើអ្នកណាជាអ្នកធំជាងគេក្នុងចំណោមពួកគេ។ 47កាលព្រះយេស៊ូជ្រាបគំនិតក្នុងចិត្ដរបស់ពួកគេព្រះអង្គក៏យកក្មេងតូចម្នាក់ឲ្យមកឈរក្បែរព្រះអង្គ 48រួចព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «អ្នកណាដែលទទួលក្មេងតូចនេះក្នុងឈ្មោះខ្ញុំនោះគឺទទួលខ្ញុំហើយអ្នកណាទទួលខ្ញុំនោះគឺទទួលព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរដ្បិតអ្នកដែលតូចជាងគេក្នុងចំណោមអ្នកទាំងអស់គ្នាគឺអ្នកនោះហើយជាអ្នកធំ»។ការប្រើព្រះនាមព្រះយេស៊ូ
49លោកយ៉ូហានទូលឆ្លើយថា៖ «លោកគ្រូយើងបានឃើញមនុស្សម្នាក់បណ្ដេញអារក្សដោយឈ្មោះរបស់លោកហើយយើងបានឃាត់គាត់ព្រោះគាត់មិនបានដើរតាមជាមួយយើងទេ»។ 50ប៉ុន្ដែព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «កុំឃាត់គាត់អីដ្បិតអ្នកណាមិនប្រឆាំងអ្នករាល់គ្នានោះនៅខាងអ្នករាល់គ្នាហើយ»។ពួកសាម៉ារីមិនស្វាគមន៍ព្រះយេស៊ូ
51កាលជិតដល់ថ្ងៃដែលព្រះអង្គត្រូវលើកឡើងទៅស្ថានសួគ៌ព្រះអង្គក៏យាងតម្រង់ទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ 52ព្រះអង្គបានចាត់អ្នកនាំសារឲ្យទៅមុនព្រះអង្គពួកគេក៏ចេញទៅនិងបានចូលក្នុងភូមិមួយរបស់ពួកសាម៉ារីដើម្បីរៀបចំសម្រាប់ព្រះអង្គ។ 53ប៉ុន្ដែពួកសាម៉ារីមិនបានទទួលព្រះអង្គទេព្រោះគោលដៅរបស់ព្រះអង្គគឺកំពុងយាងទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ 54កាលលោកយ៉ាកុបនិងលោកយ៉ូហានជាសិស្សបានឃើញហើយក៏ទូលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើព្រះអង្គចង់ឲ្យយើងហៅភ្លើងធ្លាក់ពីលើមេឃមកបញ្ឆេះពួកគេដែរឬទេ?» 55ប៉ុន្ដែព្រះអង្គបានបែរមកបន្ទោសពួកសិស្ស[ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនដឹងថាខ្លួនឯងមានវិញ្ញាណបែបណាទេ 56ដ្បិតកូនមនុស្សមិនបានមកដើម្បីបំផ្លាញជីវិតមនុស្សទេគឺដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេវិញ» ]រួចពួកគេក៏ចេញទៅភូមិផ្សេងទៀត។តម្លៃនៃការដើរតាមព្រះយេស៊ូ
57ពេលពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវមានបុរសម្នាក់ទូលទៅព្រះអង្គថា៖ «ខ្ញុំនឹងដើរតាមលោកទោះបីលោកទៅទីណាក៏ដោយ» 58ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «សត្វកញ្ជ្រោងមានរូងឯសត្វស្លាបលើមេឃមានសំបុកប៉ុន្ដែកូនមនុស្សគ្មានកន្លែងសម្រាប់ដាក់ក្បាលកើយឡើយ»។ 59ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅម្នាក់ទៀតថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ» ប៉ុន្ដែអ្នកនោះទូលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំទៅបញ្ចុះសពឪពុករបស់ខ្ញុំជាមុនសិន» 60ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ចូរទុកឲ្យមនុស្សស្លាប់បញ្ចុះគ្នាគេចុះរីឯអ្នកវិញចូរទៅផ្សាយពីនគរព្រះជាម្ចាស់ចុះ»។ 61មានម្នាក់ទៀតទូលដែរថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! ខ្ញុំនឹងដើរតាមព្រះអង្គប៉ុន្ដែសូមអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំលាពួកអ្នកផ្ទះរបស់ខ្ញុំសិន»។ 62ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅគាត់វិញថា៖ «អ្នកដែលដាក់ដៃលើនង្គ័លហើយមើលទៅអ្វីៗនៅខាងក្រោយមិនសមនឹងនគរព្រះជាម្ចាស់ឡើយ»។
Copyright information for
KhmKCB